ΤΙ ΜΑΣ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ;
Η ανθρωποτητα βρισκεται σημερα σε μια σοβαρη καμπη της ιστοριας της. Ο κοσμος εφυγε απο τον αξονα του, βγηκε απο την τροχια του και κανενας δεν μπορει να μας πει ποια θα ειναι η
αυριανη εξελιξη του.
Βαδιζουμε αραγε, σε μια τελικη καταστροφη; Θα μπορεσουμε να βγουμε απ' αυτον τον κυκλο των αδικιων, των εγκληματων και των πολεμων που μαστιζουν την ανθρωποτητα; Θα παψει καμια φορα αυτος ο απαισιος βραχνας της ανησυχιας, για το τι μας επιφυλασσει το αυριον; Θα παρευρεθουμε στην αυτοκτονια της ανθρωποτητας με τα μαζικα οπλα καταστροφης, η με αλλα μεσα που εχουν εφευρεθει; Η μηπως θα ηταν προτιμωτερο να μη σκεπτομαστε τιποτα απ' αυτα και να φροντισουμε να διασκεδαζουμε οσο μπορουμε; Στη τελευταια αυτη περιπτωση η υπαρξη θα ηταν χωρις νοημα και σκοπο και δεν θ'αξιζε να την ζει κανεις. Θα μας οδηγουσε σε τελεια απελπισια και απογνωση.
Αλλα αν ο ανθρωπος αγνοει το μελλον, ο Θεος το γνωριζει και στις ποιο μικροτερες λεπτομερειες του και το εχει καθαρα αποκαλυψει μεσα απο την Αγια Γραφη. Να σε συντομια τι μας λεει πανω σ'αυτα η Βιβλος.
Ο Κυριος μας Ιησους Χριστος ηλθε στη γη την πρωτη φορα για την υποθεση της αμαρτιας, πληρωσε εκεινος πανω στο σταυρο με τον θανατο Του σαν εκπροσωπος ολης της ανθρωποτητας
τις αμαρτιες μας και βρηκαν την εκπληρωση τους στο προσωπο Του κατα γραμμα, ολες οι προφητιες των προφητων. Αλλα και αν εκανε τελειο τον εξιλασμο για τις αμαρτιες μας, δεν ιδρυσε ομως ακομα την πανω στη γη ορατη βασιλεια Του. Ειμαστε ακομα στην εποχη της χαριτος, της ανοχης, της μακροθυμιας και της υπομονης του Θεου. Αυτη ομως η υπομονη του Θεου θα τελειωσει.
Καποια μερα, γνωστη μονο στον Θεο, ο Ιησους Χριστος θα ελθει παλι απο τον ουρανο, για να ελευθερωσει πρωτα τους ελεκτους Του και μετα να τιμωρησει τους κακους και να κανει ωστε να σταματησει το κακο και η αμαρτια, μαζι με ολες τις φοβερες συνεπειες της και να ιδρυσει την πανω στη γη βασιλεια Του. Η δευτερη ελευση του Χριστου ειναι 'μακαρια ελπιδα' ολων των πραγματικων οπαδων Του, που Τον περιμενουν ετοιμοι, αγρυπνοι, και μενοντες στερεοι και αμετακινητοι στην πιστη 'προσμενοντες την μακαριαν ελπιδα και την επιφανειαν της δοξης του μεγαλου Θεου και Σωτηρος ημων Ιησου Χριστου' (Τιτος 3:13). Συνεχιζεται
Η ανθρωποτητα βρισκεται σημερα σε μια σοβαρη καμπη της ιστοριας της. Ο κοσμος εφυγε απο τον αξονα του, βγηκε απο την τροχια του και κανενας δεν μπορει να μας πει ποια θα ειναι η
αυριανη εξελιξη του.
Βαδιζουμε αραγε, σε μια τελικη καταστροφη; Θα μπορεσουμε να βγουμε απ' αυτον τον κυκλο των αδικιων, των εγκληματων και των πολεμων που μαστιζουν την ανθρωποτητα; Θα παψει καμια φορα αυτος ο απαισιος βραχνας της ανησυχιας, για το τι μας επιφυλασσει το αυριον; Θα παρευρεθουμε στην αυτοκτονια της ανθρωποτητας με τα μαζικα οπλα καταστροφης, η με αλλα μεσα που εχουν εφευρεθει; Η μηπως θα ηταν προτιμωτερο να μη σκεπτομαστε τιποτα απ' αυτα και να φροντισουμε να διασκεδαζουμε οσο μπορουμε; Στη τελευταια αυτη περιπτωση η υπαρξη θα ηταν χωρις νοημα και σκοπο και δεν θ'αξιζε να την ζει κανεις. Θα μας οδηγουσε σε τελεια απελπισια και απογνωση.
Αλλα αν ο ανθρωπος αγνοει το μελλον, ο Θεος το γνωριζει και στις ποιο μικροτερες λεπτομερειες του και το εχει καθαρα αποκαλυψει μεσα απο την Αγια Γραφη. Να σε συντομια τι μας λεει πανω σ'αυτα η Βιβλος.
Ο Κυριος μας Ιησους Χριστος ηλθε στη γη την πρωτη φορα για την υποθεση της αμαρτιας, πληρωσε εκεινος πανω στο σταυρο με τον θανατο Του σαν εκπροσωπος ολης της ανθρωποτητας
τις αμαρτιες μας και βρηκαν την εκπληρωση τους στο προσωπο Του κατα γραμμα, ολες οι προφητιες των προφητων. Αλλα και αν εκανε τελειο τον εξιλασμο για τις αμαρτιες μας, δεν ιδρυσε ομως ακομα την πανω στη γη ορατη βασιλεια Του. Ειμαστε ακομα στην εποχη της χαριτος, της ανοχης, της μακροθυμιας και της υπομονης του Θεου. Αυτη ομως η υπομονη του Θεου θα τελειωσει.
Καποια μερα, γνωστη μονο στον Θεο, ο Ιησους Χριστος θα ελθει παλι απο τον ουρανο, για να ελευθερωσει πρωτα τους ελεκτους Του και μετα να τιμωρησει τους κακους και να κανει ωστε να σταματησει το κακο και η αμαρτια, μαζι με ολες τις φοβερες συνεπειες της και να ιδρυσει την πανω στη γη βασιλεια Του. Η δευτερη ελευση του Χριστου ειναι 'μακαρια ελπιδα' ολων των πραγματικων οπαδων Του, που Τον περιμενουν ετοιμοι, αγρυπνοι, και μενοντες στερεοι και αμετακινητοι στην πιστη 'προσμενοντες την μακαριαν ελπιδα και την επιφανειαν της δοξης του μεγαλου Θεου και Σωτηρος ημων Ιησου Χριστου' (Τιτος 3:13). Συνεχιζεται
No comments:
Post a Comment